Szanowna Komisjo Wenecka,

Zwracam się do Państwa jako obywatel Rzeczypospolitej Polskiej oraz członek wspólnoty Unii Europejskiej, kierowany troską o przestrzeganie zasad praworządności i fundamentów demokracji. W ostatnich latach obserwuję z niepokojem sytuację polityczno-prawną w Polsce i Unii Europejskiej, która wywołuje liczne kontrowersje oraz rodzi pytania dotyczące przestrzegania zasad wynikających z traktatów unijnych.

W 2015 roku Zjednoczona Prawica zdobyła większość parlamentarną, co było odpowiedzią na ograniczanie wielu swobód obywatelskich przez poprzednią większość. W ramach realizacji swojego programu podjęto reformę wymiaru sprawiedliwości, która miała na celu usprawnienie działania sądów. Jednak w czerwcu 2015 roku doszło do uchwalenia ustawy o Trybunale Konstytucyjnym, która – zdaniem wielu ekspertów – naruszała Konstytucję RP poprzez umożliwienie wyboru sędziów na zapas. Działania te zostały zaskarżone, jednak Trybunał Konstytucyjny nie zdążył podjąć decyzji przed wyborami.

Nowy parlament uchylił poprzednie uchwały i powołał nowych sędziów, co spotkało się z ostrą reakcją ówczesnej opozycji. Wprowadzone zmiany w sądownictwie, w tym sposób wyboru członków Krajowej Rady Sądownictwa, wywołały międzynarodowe debaty oraz uruchomienie procedury z art. 7 Traktatu o Unii Europejskiej przeciwko Polsce. Działania te, w połączeniu z protestami stowarzyszeń sędziowskich, takich jak Iustitia czy Themis, doprowadziły do anarchizacji wymiaru sprawiedliwości, gdzie część sędziów otwarcie kwestionuje Konstytucję, ustawy i Traktaty UE w tym podważa statusy innych sędziów powołanych po 2018 roku. Osoby te pozostając sędziami nie dają obywatelom RP oraz innych państw UE gwarancji bezstronnego rozpatrzenia sprawy przez niezawisły sąd o czym mowa w art.45 Konstytucji RP oraz art.6 Konwencji o ochronie praw człowieka oraz podstawowych wolności.

Z jeszcze większym niepokojem obserwuję ostatnie działania obecnej większości parlamentarnej, która od początku swojej kadencji systematycznie narusza przepisy Konstytucji oraz inne ustawy. Pierwszą decyzją było siłowe przejęcie mediów publicznych, a następnie powołanie nielegalnego Prokuratora Krajowego, co podważa prawomocność wszelkich prowadzonych przez niego postępowań. Kolejnym przykładem jest systematyczne ignorowanie wyroków sądów przez władzę wykonawczą i ustawodawczą, co stanowi otwarty zamach na fundamenty państwa prawa.

Działania rządu, wspierane przez część aparatu sądowniczego i prokuratury, prowadziły do zatrzymań posłów opozycji, księdza i urzędniczek oraz wykluczania niezależnych mediów z relacjonowania wydarzeń politycznych. W ostatnim czasie pojawiły się także podejrzenia o korupcję w strukturach Komisji Europejskiej, co dodatkowo rodzi pytania o prawdziwy zakres ochrony praworządności w Unii Europejskiej. Brak reakcji Komisji Europejskiej a nawet chwalenie Premiera Donalda Tuska przez Przewodniczącą Komisji za przywracanie praworządności jest dla mnie ogromnym szokiem.

Pragnę szczegółowo przedstawić konkretne przypadki, które ilustrują prześladowanie opozycji, ograniczanie roli mediów oraz powiązania części sędziów z zorganizowaną grupą wspierającą obecną władzę w Polsce. W szczególności:

1. Prześladowanie opozycji politycznej:
   • Odnotowano przypadki zatrzymań posłów opozycji w oparciu o zarzuty, które Trybunał Konstytucyjny uznał za nieuzasadnione. Zatrzymania te często mają miejsce podczas wydarzeń publicznych, w tym na terenach takich jak Pałac Prezydencki, co podkreśla ich polityczny charakter.
   • Aresztowanie posła z immunitetem organizacji międzynarodowej, wbrew zasadom prawa międzynarodowego, wzbudza szczególne obawy co do respektowania międzynarodowych standardów.
   • Minister Sprawiedliwości systematycznie powołuje upolitycznionych sędziów, którzy są gwarantami wydawania wyroków skazujących dla posłów opozycji, ignorując podstawowe zasady niezależności sądów. Te działania prowadzą do instrumentalnego wykorzystywania wymiaru sprawiedliwości w celach politycznych.
2. Ograniczanie roli mediów:
   • Obecna władza siłowo przejęła media publiczne, usuwając z pracy dziennikarzy krytycznych wobec rządu.
   • Niezależne media zostały wykluczone z udziału w konferencjach rządu, nawet w sytuacjach kryzysowych, takich jak powodzie, pomimo korzystnych wyroków sądów, które władza ignoruje.
3. Rola zorganizowanych grup w wymiarze sprawiedliwości:
   • Nielegalne powołanie Prokuratora Krajowego doprowadziło do sytuacji, w której liczne postępowania są dotknięte poważnymi wadami prawnymi. Wiele z tych postępowań dotyczy spraw kryminalnych, w tym poważnych przestępstw.
   • Stowarzyszenia sędziów, takie jak Iustitia i Themis, otwarcie wspierają polityczne ugrupowania, co podważa niezawisłość sądów i narusza art. 178 Konstytucji RP.
4. Manipulacja procesami wyborczymi:
   • Decyzja Państwowej Komisji Wyborczej o pozbawieniu środków finansowych największej partii opozycyjnej, pomimo zatwierdzonego sprawozdania finansowego, została uchylona przez sąd. Komisja odmówiła uznania tego wyroku, podważając status sędziów powołanych po 2018 roku.
   • Marszałek Sejmu aktywnie uczestniczy w podważaniu wyroków sądów, które wydają niekorzystne dla władzy orzeczenia, co prowadzi do dalszej degradacji autorytetu sądownictwa w Polsce i destabilizacji porządku prawnego.
5. Prześladowanie fundacji i symboliczne działania przeciwko religii:
   • W Wielki Czwartek miało miejsce aresztowanie katolickiego księdza oraz dwóch urzędniczek. Głównym zarzutem wobec księdza było przyjęcie przez fundację środków państwowych na budowę ośrodka dla pokrzywdzonych przemocą, co samo w sobie budzi kontrowersje, ponieważ działania te były zgodne z prawem.
   • Fundacja, która prowadziła ten ośrodek, została obciążona sankcjami administracyjnymi, w tym zablokowaniem konta, co zdaje się być próbą jej zniszczenia. Tego rodzaju działania odbierane są jako symbol politycznej walki z religią i próbę marginalizacji instytucji wspierających wartości chrześcijańskie.

Te przykłady wskazują na głębokie problemy systemowe, w tym poważne naruszenia zasad praworządności i niezależności wymiaru sprawiedliwości. Dlatego zwracam się do Komisji Weneckiej z prośbą o odpowiedź na następujące pytania:

1. W jaki sposób monitorowany jest wpływ zorganizowanych grup na działalność Komisji Europejskiej, sądów i polskiego rządu?
2. Jakie kroki zamierza podjąć Komisja Wenecka w celu zapewnienia, że struktury Unii Europejskiej pozostaną odporne na wpływy zorganizowanych grup przestępczych?
3. Jakie mechanizmy kontroli i odpowiedzialności Komisja Wenecka zaleca wdrożyć, aby ochronić prawa obywateli UE w kontekście opisanych problemów?

Liczę na rzetelną analizę przedstawionych problemów oraz konkretne odpowiedzi na zadane pytania. W obecnej sytuacji każdy obywatel Unii Europejskiej powinien mieć pewność, że jego prawa są chronione, a zasady praworządności przestrzegane w całej wspólnocie.

Z poważaniem,

[Imię i Nazwisko] Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej

Z uwagi na prześladowania i brak ochrony sadowej, odpowiedź proszę przesłać na ręce Prezesa SN oraz Prezesa TK